De GLORY103 wedstrijd tussen Mehdi Ait El Hadj en Chico Kwasi was een tactisch steekspel, maar miste de vonk die het publiek op het puntje van hun stoel had gehouden.
De eerste ronde begon aftastend, waarbij beide vechters elkaar observeerden en hun tegenstander probeerden te lezen zonder al te veel risico te nemen. Er werden een paar lichte trappen en stoten uitgedeeld, maar de intensiteit bleef laag.
In de tweede ronde werd Mehdi Ait El Hadj actiever en bewoog hij veel, zoekend naar het perfecte moment om aan te vallen. Chico Kwasi reageerde hierop door constante druk uit te oefenen en zijn repertoire aan trappen uit te breiden. Desondanks bleven beide vechters voorzichtig en behoudend in hun aanpak, waardoor er weinig spectaculaire momenten ontstonden.
De derde ronde zette de trend van de voorgaande rondes voort. Beide vechters lieten af en toe een aanval zien, vaak bestaande uit een trap gevolgd door een stoot. De actie was fragmentarisch en er was geen sprake van een duidelijke dominantie van een van beide kanten. De rond zoemde voorbij zonder dat er noemenswaardige verandering in het patroon te bespeuren viel.
De vierde ronde bracht geen noemenswaardige verrassingen. Chico Kwasi bleef zijn trappen en stoten combineren, maar vond het moeilijk om door de verdediging van Ait El Hadj te breken en effectief te scoren. Mehdi Ait El Hadj, daarentegen, liet af en toe zijn krachtigere uithalen zien, die impact maakten. Echter, ook hij wist de ronde niet volledig naar zijn hand te zetten.
De vijfde en laatste ronde bracht in de allerlaatste seconden een plotselinge opleving van intensiteit. Beide vechters gooiden hun resterende energie in een laatste poging om de jury te overtuigen. De druk was kortstondig hoger dan in de voorgaande rondes, maar duurde niet lang genoeg om het karakter van de hele wedstrijd te veranderen.
Uiteindelijk oordeelde de jury dat Chico Kwasi de wedstrijd had gewonnen. Hoewel de wedstrijd gekenmerkt werd door technisch kickboksen, miste het de spanning en spectaculaire momenten die het publiek had gehoopt te zien. Het was een tactisch gevecht waarbij voorzichtigheid en afwachting de boventoon voerden, wat resulteerde in een partij die niet direct tot de meest memorabele kickboksgevechten gerekend zal worden.